Jan van den Heuvel1190

Is nieuw, wel handgeschilderd, onderglazuurschildering, de zgn. nieuwe techniek, na 1945/1950/1955, voor die periode werd er vrijwel nooit het ''handpainted'' op gezet, oorzaak was de opkomst van de zeefdruktechniek in de keramische wereld, merkje is me onbekend, heeft dus niets van doen met het authentieke delfts aardewerk uit de periode van circa 1650-1850, ook uw twee andere objecten zijn handgeschilderd, onderglazuurschildering, het kroontje op uw vaas van Velsen is enigszins bijzonder, op een gegeven moment mocht dat kroontje er niet meer op geplaatst worden, wat op het bedrijf nog in voorraad was met een kroontje er op werd vernietigd, de plateelschilder van uw Velsen vaas was Gerrit Matthijs Bunschoten (1906-1995),  groet jvdh.

'k Laat u het volgende weten, mevr. G. M. (Trudy) van der Wees schrijft in het jaarboek 2010 van de Historische Vereniging Delfia Batavorum in een artikel betreffende de Delftse industrie in de jaren 1880-1940 over De Porceleyne Fles: ’Veel Delftse bedrijven hebben het goed voor met hun werknemers. De Koninklijke Porceleyne Fles bijvoorbeeld voert in 1920 invaliditeits- en ouderdompensioen in. Een werknemer heeft bij de aardewerkfabriek ook recht op ziekengeld. Tien jaar later worden vakantiedagen (zes per jaar) en vakantiegeld (een week loon) ingevoerd. De Koninklijke Porceleyne Fles is in 1930 de eerste Delftse onderneming die deze voorzieningen treft, maar moet deze in de daarop volgende jaren helaas weer bijstellen wegens tegenvallende bedrijfsresultaten. In de jaren dertig heeft de omzet van Delfts blauw zo zwaar te lijden van de crisis, dat er een B-serie in de handel wordt gebracht. Het betreft  eenvoudigere en goedkope decors, in de hoop dat dit de kooplust van verzamelaars zal opwekken. Voor de overige productie richt men zich vooral op nutttige , sober uitgevoerde bouwkeramiek, zoals vensterbanktegels en materialen voor het afdekken van muren en balkons. De gevelstenen worden uit kostenbesparing niet meer geglazuurd. Platte vlakken en effen kleuren overheersen, versieringen en decoratieve elementen worden steeds minder toegepast. De fabriek maakt diverse puibekledingen, onder meer voor het kruideniersbedrijf De Gruyter & Zn’. Tot zo ver over de B-serie, groet, jvdh.

Het lijkt er op dat het iets van doen heeft met de getalenteerde Amsterdamse doopsgezinde tegelschilder Adam Sijbel (1746-1803), die werkzaam was aan de Amsterdamse Anjeliersstraat, werd in 1784 weggekocht door Kingma in Makkum, bron: een stukje uit een interessant artikel, geschreven door de heer Johan Kamermans, conservator van het Nederlands Tegelmuseum in Otterlo, in het Reformatorisch Dagblad van 26 juli 2017. Het is wachten op een tegeldeskundige, mogelijk van museum Princessehof, Leeuwarden, voor meer informatie over uw bijzondere tegels uit het bovenste segment van de toenmalige tegelmarkt, groet, jvdh.