(hang)-bord

7

Nelson, November 28, 2023

Aan degene die het aardig vinden

Geachte heer, Geachte dames,

Zondag jongstleden per ‘absentee bid’ kreeg ik te pakken mooi oud (hang)bord, hier op de veiling te Nelson, NZ (Lipscombe Auction House).

Op de lijst te vinden als, vreemd genoeg, lot 62, ‘Amorral Dish’. Op tafel staande bevindt zich de rand van het bord zo'n 50 mm boven het tafelblad. Zoals een diep bord, een soepbord. De term ‘dish kan dus wel, de term ‘Amorral’ begrijp ik niets van. Vroeg erover, maar men wist het ook niet.

Hoe dan ook, het bord, ‘dish’, deet mij direct denken aan Delfts aardewerk, maar er zeker van zijn ben ik niet.

Merk op: Ik heb de veiling-foto van het bord, met hulp van de assistent-bibliothecaris, bijgesloten, en hoop dat U het vinden kan.

(Diameter van het bord 270 mm)

De achterkant (onderkant) is hier en daar beschadigd en laat zien bruinachtig klei. Men heeft in het verleden, neem ik aan, ijzerdraad gebruikt, in plaats van koperdraad, en heeft de rand waar de gaatjes zaten beschadigd. Slechts een gaatje is nog heel. Op hangen zoals bedoeld kan helaas niet meer.

Alhoewel het bord werd aangeboden zijnde 18de of 19de eeuw, kreeg ik de indruk dat men het eigenlijk niet wist. Oud ziet het er echter zeker uit, de achterkant bezien.

Jammer genoeg hebben de makers geen naam of datum achtergelaten, behalve dan, achterop, twee lettertjes, in blauw. Een T en een R, beide hoofdletters, klein en aan elkaar. Als ik zo’n digitaal photo-apparaat had gehad, zou ik U ook van de onderzijde een plaatje hebben bijgesloten.

De voorstelling/afbeelding in het midden, in de kom van het bord doet mij vreemd aan. Kan geen familiewapen zijn, dunkt mij. Niemand zou zoiets kiezen, zo ongekunsteld, en zelfs geen opschrift, in Latijns of Oud-Hollands.

Raadselachtig, zou het een ‘demo’ zijn, bedoeld voor de winkelier, mocht zich een welgestelde voordoen op zoek naar een aardig kerstcadeau voor zijn adellijke vrienden. De winkelier: 'Geef uw vrienden een mooi bord, voor aan de wand, zoals deze. Laat ons toekomen een goede tekening van het familiewapen en wij bestellen het voor U’. Het zal wel niet, men maakt geen ‘demo-masterpieces’, ook toen niet.

Graag zou ik weten wat U erover denkt of weet.

De voorkant/bovenkant ziet er verbazend goed uit, geen krasjes haast. Maar dan, een wand-bord wordt niet gebruikt om vlees te snijden.

Een kleine reparatie aan de rand waar eens een klein stukje afgesprongen is, zou iets beter kunnen, maar het valt niemand op. Weinig mensen kijken goed.

Heb het zelf nauwkeurig bekeken. Nooit gebroken geweest. Balancerend op drie vingers geeft het bord een prachtige klank wanneer het getikt wordt met de vinger van de andere hand, en het is geen dun aardewerk, terwijl de brede rand, zoals de photo, hoop ik, laat zien, niet glad/vlak is, maar gevormd. Het zal behoorlijk hard aardewerk zijn, dunkt mij.

The piece intrigues me. Vooral de afbeelding in de kom, in het midden. U zult het weten, herkennen, hoop ik, of zou ook U zeggen: wat een raar bord, maar evenwel prachtig.

Bij voorbaat mijn hartelijke dank, mocht U in de gelegenheid zijn enig licht te werpen omtrent het hierboven beschreven bord.

Hoogachtend, Wim Gipon

Afmetingen
diameter: 270mm
Collectie
publiekscollectie

Reacties 7

Beste Wim, Wat bedoelt u met " zie bijgesloten brief"?

Graag ook steeds foto's van de onderzijde en vooral duidelijke foto('s) van het merk en eventuele bijzonderheden plaatsen.

Zonder is het niet mogelijk een duiding te plaatsen.

 

mvg Franky

In reply to by FrankyStevelinck642

Dag Wim,

Amorral betekent volgens het Nederlandse woordenboek "ammoreel" wat in de context zou staan van immoreel. Ik zie ook het verband niet :-).

Het naar mijn bescheiden mening een zogenaamde plooischotel maar waarschijnlijk uit de tweede helft 19de eeuw daar men met de ophanggaatjes pas begon omstreeks 1835. In eerste instantie om op te hangen zodat men het glazuur kon aanbrengen in plaats van te dompelen. iets later bracht men de gaatjes inderdaad aan om op te hangen.  Voordien werden sierborden en schotels in vitrinekasten gezet , al dan niet achter glas.

Indien het om op te hangen was zou de schotel perfect recht moeten hangen en niet schuin. dan zou ik dateren rond 1850 - 1875.

De initialen achterop zijn mij op vandaag ook onbekend.

Tweede punt is dat ik bij vergroting van de foto vermoed dat de decors op de rand transfertechniek zijn en enkel de eenhoorns in het midden met de hand zijn bijgeschilderd.  Dit zou u kunnen nagaan door met een goed vergrootglas de rnd van dichtbij de bekijken. Ziet u pixels dan is het transfer. Ziet u penseelstreken is het handgeschilderd of minstens met de hand bijgeschilderd.

Nu, de Eenhoorns ...deze doen vrij "Engels aan " en bij mijn weten werden eenhoorns niet standaard als decoratie gebruikt. Het middendecor doet Victoriaans aan. Het Victoriaans aardewerk heeft als merk twee leeuwen die in exact dezelfde houding staan en op dezelfde wijze een schild vasthouden. Mogelijks is het daarop geïnspireerd en wat meer is : het lijkt alsof het middendecor onafgewerkt is. Ik had een mooiere decoratie verwacht en niet enkel drie bollen en een tekst onder de banner.  Al bij al een intrigerend bord.

Mogelijks weet iemand op deze site hier meer over. Ik zoek alvast wat verder.

mvg Franky

 

Ter attentie van Frank Stevelinck van Team Delfts Aardewerk

Hartelijk dank voor uw email, gedateerd Nov 30

Paar dagen geleden wel de foto van het bord in kunnen voeren, maar we konden geen plekje vinden 'to upload' de brief, welke ik had voorbereid.

Hier is die alsnog.

Ik hoop dat het uw vragen mag beantwoorden, en kijk uit naar uw volgende email.

Hoogachtend, Wim Gipon