De kan is wat vorm en grootte betreft vrijwel gelijk aan twee exemplaren uit de collectie van koningin Mary II op Hampton Court Palace. Op de Engelse kannen ontbreken de in reliëf uitgevoerde acanthusbiaderen en de decoratie is verschillend. De kannen staan op vierkante sokkels, gedragen door vier leeuwen met een wereldbol tussen de voorpoten. Waarschijnlijk heeft bij de kan van Het Loo een dergelijk voetstuk gehoord.
Het door slangen gevormde handvat aan de onderzijde eindigend in een mascaron en de omgebogen, spitse schenktuit met daaronder een gezicht met snor gaan terug op een ontwerp van Enea Vico uit 1543. Deze en vergelijkbare kannen op prenten van de franse ontwerpers Bérain en Le Pautre waren veelal in goud of zilver uitgevoerde pronkstukken. Met bijbehorende, vierkante voetstukken worden zij vermeld in de zilverinventaris van Lodewijk XIV en zijn zij te zien op prenten van de troonsopstelling in 1686 voor de ontvangst van de ambassadeur van Siam en van de spiegelgalerj in Versailles (afgebeeld in Delfts aardewerk 2007, deel IV, p. 40, afb. 10).
In aardewerk zijn er van dit type verscheidene voorbeelden van verschillend formaat uit Nevers en Italië bekend, die in de l7de eeuw gedateerd worden. Andere uit Delft bekende kannen hebben niet deze uitzonderlijke grootte [LINK]. Evenals de vorm is de decoratie van de kannen overwegend West-Europees. Hier en daar zijn enkele aan Chinees porselein ontleende motieven, zoals de rotspartijen met bloemen, te vinden. De spelende putti zijn veelvuldig toegepast in de productieperiode van de Grieksche A in de late zeventiende en vroeg achttiende eeuw. [LINK RL 2665]
De grootte van de kan, de moeilijke hanteerbaarheid en de bijbehorende sokkel maken het waarschijnlijk dat ook deze faïence kannen pronkstukken waren die niet voor dagelijks gebruik bestemd waren. Men kan zich goed voorstellen dat zij op de voetstukken opgesteld stonden naast of op een buffet. De kan behoort tot de uitzonderlijke stukken die door De Grieksche A aan het eind van de zeventiende eeuw gerealiseerd werden. Het is niet na te gaan of in de tijd van Willem III en Mary II een zo grote Delftse kan op Het Loo aanwezig was.
Verdere informatie over dit object is te lezen in:
Erkelens 1996
A.M.L.E. Erkelens, ‘Delffs porceleijn’ van koningin Mary II. Ceramiek op Het Loo uit de tijd van Willem III en Mary II/ Queen Mary’s ‘Delft porcelain’. Ceramics at Het Loo from the time of William and Mary, Zwolle/Apeldoorn (Paleis Het Loo) 1996, cat.nr. .
