Majolicabordje met putto

6

Gedeelte van een bordje met engeltje figuur er op , van aardewerk .
Gevonden in Delfgauw in de S-bocht ( kerklaan hobbycentrum) waar waarschijnlijk een klooster heeft gestaan

Vraag

Kunt u mij meer vertellen over dit bordje, of het idd majolica is.
Waar werd het voor gebruikt, hoe oud zou het kunnen zijn, wie zou het gemaakt kunnen hebben. Alle info is welkom.

Afmetingen
10 cm doorsnee
Collectie
publiekscollectie

Reacties 6

Naar mijn bescheiden mening  en onder alle voorbehoud lijkt mij dit geen majolica. Zonder het voorwerp te zien moeilijk te zeggen doch de dikte van het aardewerk lijkt mij wat overdreven, de structuur van de klei iets te grof en de baksporen enkel bovenaan zichtbaar. 

Hieronder een scherf uit de 17 de eeuw met vergelijkbaar engeltje. Let ook op de kleuren

Ben ook wel benieuwd naar de mening van experts hier.

mvg Franky

engeltje

Hallo Franky, bedankt voor je bericht. ...dat bordje lijkt er qua materiaal,  dikte, kleuren er wel erg veel op....ik blijf benieuwd naar meer info😊

Groet, Marleen

Dit is 17de eeuwse Nederlandse maiolica.

Vrg,

 

Verdict:

  • Delftware

Analysis:

  • Delftware, made between 1620 – 1850 Only tin-glazed earthenware made in Delft between 1620 - 1850 is referred to as traditional Delftware. Read more
  • Not made in Delft The term Delftware is only used for earthenware actually produced in Delft. Read more
  • Hand-painted An important characteristic of authentic Delftware is that it is hand-painted. Printing techniques do not occur on this earthenware. Read more
  • Unmarked An unmarked object does not necessarily mean that it is not Delftware. Only about 1/3 of all Delftware is marked. Read more

De beste manier om te zien dat het hier gaat om een voorwerp dat ouder is dan Delfts aardewerk, zijn de drie kleine beschadigingen aan de voorkant van het bord. Die zijn veroorzaakt door proenen, driehoekige aardewerken steunen die gebruikt werden om stapels borden in de oven uit elkaar te houden. Het nadeel van deze techniek was dat de proenen aan het glazuur vast brandden en daarmee een gaatje of litteken aan de voorkant van het bord achterlieten. 

Eén van de technische vernieuwingen bij het maken van Delfts aardewerk was het bakken in cassetten waarin objecten met pennen werden vastgezet, die veel minder schade aan het object gaven.