Wandbordje

Ja, De Porceleyne Fles in Delft bleef actief gedurende de oorlogsjaren.  Ondanks de moeilijke omstandigheden van de Tweede Wereldoorlog, wist de fabriek  door te blijven werken en zelfs te produceren.  Ze produceerden zelfs bordjes die de oorlog als thema hadden, zoals de reeks van acht Delfts blauwe bordjes die tijdens en kort na de Eerste Wereld-oorlog verschenen. (Zie onder )

Uit goede bron ( schilder die er ooit werkte ) weet ik dat er gedurende de oorlogsjaren moeilijker aan het kobalt kon geraakt worden en dat een aantal schilders van thuis uit schilderden. Zij gingen dan de te beschilderen stukken ophalen in de fabriek of het werd thuisgebracht en terug afgehaald. Men kreeg toen exact genoeg "verf" mee om de stukken te beschilderen en was er wat over diende dit terug naar de fabriek te worden gebracht. Ook werden soms stukken door twee schilders geschilderd. Bijvoorbeeld iemand die perfect randen schilderde en iemand anders het eigenlijke decor. Ook bijvoorbeeld dekselvazen enz... werden zo samengesteld. Iemand schilderde de deksels en iemand anders de vazen. Zo kon men vlot en vlug schilderen. Sommige stukken worden op vandaag nog exact gemaakt zoals in 1850 en zijn nog steeds te koop onder de noemer " original blue". ( helemaal onder pul geschilderd door Sanders en Kremer). Laatste foto helemaal onderaan bordje geschilderd in 1914 ( jaarcode BJ) schilder onbekend.

De fabriek werd opgericht in 1653, zo’n kwart eeuw nadat de eerste aardewerkbakkerijen in Delft begonnen met de vervaardiging van Delfts aardewerk. Delfts aardewerk bootst het Chinees porselein na, dat sinds het begin van de 17e eeuw door de VOC werd aangevoerd. 

In 1876 kocht ingenieur Joost Thooft uit Delft de fabriek met als doel toch weer Delfts Blauw aardewerk te produceren en de kwaliteit te verhogen. Vanaf 1881 was Abel Labouchere er werkzaam; deze werd in 1884 Thoofts zakenpartner. Toen werd gemerkt met TL . Met hun personeel ontwikkelden ze kwalitatief hoogstaand Delfts Blauw keramiek dat al snel wereldberoemd werd. Na het overlijden van Thooft zette Labouchere de fabriek alleen voort. De fabriek kreeg in 1919 het predicaat Koninklijk en werd gemerkt met JT. Altijd met het bekende flesje.

De Porceleyne Fles wist als enige Delftse aardewerkfabriek de 19e eeuw te overleven en ging door met de vervaardiging van vernieuwingsaardewerk. Er werd ( en nog steeds ) handgeschilderd aardewerk gemaakt doch ook werd meer en meer plaktechniek toegepast voor de massaproductie.

Naast het Delfts blauwe aardewerk werden er van 1907 tot 1977 ook cloisonné tegels vervaardigd. Bij deze tegels worden de verschillende kleuren glazuur, waaruit de afbeelding is opgebouwd, gescheiden door kleirandjes.

Het bordje op uw foto is geschilderd door E.Glaudemans die er schilderde van 1942 tot 1977. gedurende de oorlogsjaren dus .

https://delftsaardewerk.nl/en/ontdekken/plateelbakkerij/de-porceleyne-f…

mvg Franky