bord met pruimen?

Prachtig weerom ! Dit stuk is  Nederlandse majolica, en niet van het later ontwikkelde Delfts aardewerk. Het stuk dateert hoogstwaarschijnlijk uit de late 16e of vroege 17e eeuw, een cruciale overgangsperiode in de Europese keramiekgeschiedenis. De vruchten op het bord zijn een gestileerde voorstelling van vruchten,  mogelijk granaatappel.

Het bord toont duidelijke sporen van handwerk. De glazuurlaag is zichtbaar gebarsten in een fijn netwerk van lijnen, een fenomeen dat bekend staat als crazing. Dit is een gebruikelijk kenmerk van majolica , dat van nature zacht en enigszins poreus is en kwetsbaar voor schade.  De penseelvoering is breed en de decoratie is met opvallende, krachtige streken aangebracht, wat duidt op een ambachtelijke, ietwat ruwe stijl. Dit strookt met de beschrijving van vroege Nederlandse majolica, die 'grover' was dan het verfijnde latere Delfts aardewerk, dat met veel fijnere penseelvoering de Chinese patronen poogde te imiteren. 

Het bord combineert de schilderstijl van de latere Delfts aardewerk met de technische kenmerken van de vroegere majolica. Het heeft een blauw-wit decor dat doet denken aan de Delfts blauwe traditie, maar behoudt de majolica-typische loodgeglazuurde achterzijde. Dit is geen contradictie, maar duidt op een overgangsperiode in de Nederlandse keramiekproductie. De pottenbakkers in de Nederlanden begonnen in de late 16e en vroege 17e eeuw te experimenteren met nieuwe motieven en kleurenpaletten, beïnvloed door de Chinese import, terwijl ze nog vasthielden aan de traditionele tinglazuurtechniek met de loodgeglazuurde achterzijde.  Het bord is een tastbaar bewijs van deze evolutionaire fase.

mvg Franky