Sierbord

4

Wat ik denk te zien is een oud Delftsblauw sierbord met een bloemversiering in 6 vazen. Het heeft een behoorlijke intense blauwe keur. Het is niet echt fijn geschilderd. Op de achterkant een merkteken wat niet goed te definieren is. Een 12 met een uitgelopen 2, een mislukte bijl? Kan er geen mayonaise van maken, Oja gevonden vandaag op een rommelmarkt in Frankrijk. Ik weet niet of in Nederland op dezelfde manier, met agrafes, borden werden gerepareerd?

Vraag

Hoe oud is dit sierbord ongeveer, en uit welke Nederlandse fabriek zou het komen, Of zou het een Franse oorsprong hebben?

Afmetingen
diameter 35cm hoogte 4cm
Collectie
publiekscollectie

Reacties 4

Delfts, laat 18de eeuw. Omdat porselein en Delfts aardewerk dure en gewaardeerde bezittingen waren, was reparatie door gespecialiseerde 'pottenlappers' een kosteneffectieve manier om de levensduur van een geliefd of waardevol object te verlengen. Dergelijke herstellingen met nietjes werden ook in Nederland uitgevoerd. Deze techniek stond bekend als 'klemmen' of 'riveting' en werd veelvuldig gebruikt in de 18e en 19e eeuw om gebroken keramiek en porselein te repareren. 

Het merk op de achterzijde is waarschijnlijk een nummer voor intern gebruik. Slechts ongeveer een derde van het Delfts aardewerk draagt/droeg een merk. Moeilijk om de exacte herkomst te bepalen. Op heden vervaardigt de porceleyne fles nog steeds een vergelijkbaar decor mat zes bloementuilen, welliswaar in transfertechniek. 

mvg Franky

por

Als antwoord op door FrankyStevelinck1014

Dag Franky bedankt voor uw reactie, goed te horen dat in Nederland en ik denk dan ook in Belgie reparaties met de nietjes werden gedaan. Wat voor mij ook opvallend was, is dat de reparatie ook aan de bovenkant te zien is, ik heb ook veel gebruiksborden waarbij dat niet zo is. 

Deze kwam ik nog wel tegen bij ons met 5 bloemen, maar geen verwijzing op de achterkant.

mvrgr. Jan

Als antwoord op door JAN SMIT

Bij Staple repair werden kleine gaatjes aan weerszijden van de breuk geboord en werden metalen nietjes (vaak van dun messingdraad) door de gaten gelust om de stukken bij elkaar te houden. Soms werden de openingen opgevuld met gips of een ander bindmiddel. Als het opject vrij dun is kan het zijn dat het tot de bovenzijde zichtbaar wordt. Deze reparatiemethode was gebruikelijk tot het einde van de 19e eeuw, toen betere lijmen en moderne restauratietechnieken beschikbaar kwamen. Op heden is het mogelijk - indien gewenst - deze te laten verwijderen en te vervangen door moderne restauratiemethodes. Een zeer goede optie is https://www.margotvanos.nl/

Wat het aantal bloementuilen betreft zijn er inderdaad verscheidene aantallen mogelijk. Waarschijnlijk volgens de grootte en het te verdelen vlak. Hieronder eentje met acht tuilen van 50 cm en gemerkt AR for Adriaan Rijselberg, the "De Grieksche A

mvg

ar