Schaal

Dit lijk mij op het eerste zicht Majolica te zijn van omstreeks laatste kwart 17de eeuw,  doch zonder een aantal zaken te zien is het moeilijk met zekerheid te zeggen. Lijkt mij in elk geval aardewerk en geen porselein. Op het eerste zicht lijkt mij dat er hier gebruik is gemaakt van een meer kalkhoudende kleisoort en/of toevoeging ervan in de vorm van bvb Doornikse klei, wat zorgt voor de lichtere kleur van de scherf.  

Majolica werd op 900 à 1000°C gebakken wat problemen opleverde voor rood daar dit verkleurde tot een vaal bruine tint( wat hier ook zichtbaar is). Pas na 1730 vond men de oplossing door een derde bakbeurt op 600°C in de zogenaamde "moffeloven " .voor het rood en eventueel goud. Bij Majolica werd gebruik gemaakt van glazuur dat arbeidsintensief was om te maken en bestond uit een mengesel van lood en tin. Later werd gebruik gemaakt van tinglazuur.

De craquelé komt waarschijnlijk door vocht en temperatuurschommelingen waardoor vocht binnendringt in het poreuze aardewerk ( scherven) . Bij intacte schotels uit de periode tot 1850 ziet men zelden craquelé.

Fabrieken in die tijd werkten lang niet allemaal met dezelfde kleisoort / mengeling. Mogelijks kan iemand hierdoor ook wat duiding geven inzake de mogelijke afkomst.

- kunt u foto's plaatsen van de achterkant? ( aanwezigheid proenen, merk enz...)

Al bij al een mooie vondst ! Benieuwd wat de experts hierover weten.

mvg Franky